In mijn werk ben ik op zoek naar de kwaliteiten van locale plekken en naar manieren om deze zichtbaar te maken richting gebruikers, beleidsmakers en andere betrokkenen. Door naar boven te halen wat de huidige kwaliteiten zijn, creëer je een binding met een plek en open je de ogen voor dat wat er al is. Ik ben gefascineerd door hoe mensen zich door de ruimte bewegen en hoe deze ruimte emoties en stemmingen beïnvloedt en hoe je daar als ontwerper invloed op hebt. In mijn werk creëer ik ontwerpen die de grenzen van traditionele architectuur overstijgen en een positieve invloed hebben op (kwetsbare) mensen.

Met mijn studio doe ik ontwerpend onderzoek naar ruimtelijke vraagstukken binnen de domeinen landschap, gebiedsontwikkeling en erfgoed, waarbij de wisselwerking tussen mensen en hun leefomgeving centraal staat. Als architect voeg ik binnen deze domeinen een nieuw perspectief toe, gericht op de menselijke ervaring van een plek. De leefomgeving zie ik als het ruimtelijke gebied waarin bewoners leven, zowel de woningen, de dorpen/ wijken en het landschap hier omheen. Leefbaarheid gaat voor mij over fijn kunnen leven op een plek en trots kunnen zijn op jouw omgeving. En wat is er voor nodig binnen de grootschalige transities van energie, water en aardbevingen om hier oog voor te blijven houden? 


De manier waarop mijn methodes van ontwerpend onderzoek anders zijn, is dat ik niet alleen met beeldtaal werk om de kloof tussen verschillende betrokken partijen te dichten, maar verder ga door deze in te zetten om mensen een bepaalde ervaring mee te geven. 

Ervaren is een extra laag in begrijpen. Het gaat niet alleen om kaarten en schetsen maken om informatie in beelden weer te geven, maar om het mensen laten ervaren van plekken, zowel fysiek als mentaal.